W języku Python kod formatowany jest za pomocą wcięć (tabulatorów). Znajomość poziomu wcięcia jest bardzo istotna, gdyż to wcięcie definiuje ciało funkcji. W innych językach programowania stosuje się do tego np. klamry: { }.
Jako że przy rozpoczynaniu nauki programowania w języku Python od razu trafiłem na problem, że NVDA nie czytał mi wcięć i zajęło mi chwilę ustalenie co z tym zrobić, to dzielę się tym aby następni nie szukali rozwiązania 🙂
Jak czytać wcięcia z NVDA?
NVDA ma opcję która określa sposób oznajmiania poziomu wcięcia. Aby się do niej dostać należy:
- przejść do ustawień NVDA
- przejść do sekcji „formatowanie elementów”
- klawiszem TAB przejść do opcji „Zgłaszanie wcięć”
Do dyspozycji mamy:
- Wyłączone
- Mowa
- Dźwięki
- Mowa i dźwięki
W moim przypadku miałem tą opcję wyłączoną. Szukałem po internecie jakiś wtyczek a rozwiązanie było już wbudowane w NVDA 🙂
Jak NVDA czyta poziom wcięć?
NVDA oznajmia poziom wcięcia w momencie jego zmiany, np. gdy przechodzimy z linii bez wcięcia do linii z wcięciem, lub gdy przechodzimy z linii z wcięciem do linii z mniejszym /lub większym wcięciem.
Dzięki temu nie jesteśmy stale bombardowani ilością spacji, tylko wtedy gdy ta ilość się zmienia. Trzeba tylko zachować czujność 🙂
Odczytanie bieżącego wcięcia przez NVDA
Jeżeli podczas przemieszczania się po liniach nie będziesz pewny na którym poziomie wcięcia jesteś możesz wymusić odczytanie formatowania naciskając klawisz NVDA + F.
Niedowidzący z wielo letnim doświadczeniem w branży IT (zarządzanie projektami, analiza biznesowa, programowanie)